رابطه‌ی تعهد زناشویی با ویژگی‌های شخصیتی

زمینه و هدف: تعهد یکی ازمهم­ترین مؤلفه­های ازدواج موفق است که بدون آن رابطه­ی زناشویی سطحی، ظاهری و بدون سمت و سو خواهد بود و در این صورت زوجین نخواهند توانست عمق عشق و صمیمیّتی را که در سایه­ی وفاداری و تعهد به همسر و ازدواج به­وجود خواهدآمد، تجربه کنند. پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه­ی تعهد زناشویی با ویژگی­های شخصیتّی انجام گرفت. موادّ و روش­ها: پژوهش حاضر، توصیفی و از نوع همبستگی است. جامعه­ی این پژوهش را  تمامی کارکنان متأهل ادارات سازمان بهزیستی استان خراسان شمالی در سال 1392 تشکیل می­دادند. نمونه­ی مورد مطالعه متشکل از 155 نفر (67 مرد و 88 زن) بودند که به روش نمونه­گیری خوشه­ای چندمرحله­ای انتخاب گردیدند. گردآوری داده­ها با استفاده از پرسش­نامه­ی­ استاندارد تعهد زناشویی آدامز و جونز (DCI) (1997) و پرسش­نامه­ی ویژگی­های شخصیتی نئومک­گری و کاستا  (NEO-FFI)(1991) انجام شد. برای تجزیه و تحلیل داده­ها از روش­های همبستگی پیرسون و رگرسیون خطی، استفاده و تحلیل داده­ها با استفاده از نرم­افزار آماری SPSS v.18 انجام شد. یافته­ها: نتایج حاکی از آن بود که ویژگی­های شخصیتی برون­گرایی، سازگاری و مسؤولیت­پذیری رابطه­ی مثبت و معنادار (به­ترتیب 217/0، 534/0 و 529/0) و ویژگی­های شخصیتی روان­رنجورخویی و گشودگی به تجربه، همبستگی منفی و معناداری ( به­ترتیب 49/0- و 59/0-) با تعهد زناشویی دارند. همچنین یافته­ها نشان داد ابعاد روان­رنجورخویی، سازگاری، گشودگی به تجربه، مسؤولیت­پذیری و برون­گرایی را به­ترتیب 24/0، 28/0، 34/0، 28/0 و 04/0 از تغییرات تعهد زناشویی تبیین می­نمایند که با 99/0 اطمینان معنادار می­باشند. نتیجه­گیری:یافته­های این پژوهش نشان داد که ویژگی­های شخصیتی افراد عامل مهمی در پیش­بینی میزان تعهد زناشویی آنان می­باشد. با توجه به یافته­های این پژوهش توصیه­می­شود نقش عوامل شخصیتی به­عنوان یک عامل تاثیرگذار بر روابط زناشویی مورد بررسی و پژوهش بیشتر قرارگیرد.